Wederom een uitwedstrijd in Den Haag, om 12.00 uur, dit keer tegen het laagstaande Quick. Dat zou niet al te moeilijk mogen worden. Toch?

Nou dat bleek in de praktijk aardig tegen te vallen. We hadden zo’n 13 liefhebbers, waaronder ook beide keepers, Max en Chris. Chris keepte de eerste helft.

De eerste helft was nauwelijks om aan te zien. Hoewel HWD de betere ploeg was, kwam dit vooralsnog niet in doelpunten tot uitdrukking. Er werd erg slordig gespeeld, veel foute passes en veel onnodig balverlies. Desondanks wist HWD zich toch nog wel wat kansen te creeëren, maar de afronding ontbrak. Zo bleef het (te) lang 0-0.

Uiteindelijk kwam HWD toch op voorsprong. Na ruim een half uur was er een slimme dieptepass van Patrick, die John Visser vrij voor het doel van Quick zette. John maakte geen fout en schoot binnen: 0-1.

Maar ook Quick had een paar kansen, doch keeper Chris was in vorm en redde een paar keer knap. Helaas moest hij vlak voor rust toch een keer capituleren en gingen we met 1-1 de rust in.

In de tweede helft, nu met Max in de HWD-goal, min of meer hetzelfde beeld. HWD had kansen, maar was slordig in de afwerking. Quick loerde op de counter maar de achterhoede van HWD, met een sterk spelende laatste man Marc, wist dit telkens goed op te vangen.

Dat Quick onverdiend op een 2-1 voorsprong kwam, was geheel te danken aan een scheidsrechterlijke blunder. Ik heb niet snel kritiek op een scheids, maar dit was echt te gek voor woorden. De goede man kwam amper de middencirkel uit, maar zag het op een gegeven moment toch scherper dan HWD’s grensrechter. Bij een diepe bal richting de HWD goal, stond de spits van Quick minstens een meter buitenspel. Er werd dan ook voor buitenspel gevlagd door grensrechter John O., die wél op één lijn stond, maar de scheids had het vanaf de middenstip beter gezien (???). Protesten mochten niet baten en de goal werd goedgekeurd.

Het duurde even, maar HWD wist daarna toch weer "de draad op te pakken". Uit een goede aanval over rechts zette John V. de bal strak voor. De bal kwam bij de 2^e paal terecht, alwaar Nico ‘m weer teruglegde op de vrijstaande Patrick. Patrick schoot ‘m vervolgens hard en zuiver binnen: 2-2. Mooie aanval en mooie goal!

Het werd zelfs nog 2-3 voor HWD, toen Ronald met een mooie steekballetje John V. vrij voor de Quick-goal zette. John rondde onberispelijk af.

Zouden we deze pot dan toch nog gaan winnen? Ondanks dat dit onze slechtste wedstrijd tot nu toe was, hadden we een overwinning toch wel verdiend, leek mij. Het zou helaas anders uitpakken.

Het was een counter van Quick, na zeer slordig balverlies voorin van HWD, die voor de 3-3 zorgde. Quick kwam er razendsnel uit, er volgde een voorzet van links en die verdween ongelukkigerwijs via een teen van een HWD-verdediger in de verre hoek.

Vlak voor ’t eindsignaal liet de scheids nogmaals zien dat hij niet geheel onpartijdig was (eufemisme!). Eén van de laatste aanvallen van HWD bracht Nico, binnen de zestien van Quick, in kansrijke positie. Nico wilde uithalen, maar werd van achteren snoeihard onderuit geschopt. Overduidelijk een strafschop dus, maar de scheids deed alsof z’n neus bloedde en liet gewoon doorspelen. Zo bleef het dus bij 3-3.

Hadden we met z’n allen iets scherper gespeeld, dan hadden we bij rust al met 1-3 of 1-4 voor kunnen/moeten staan en dan had het optreden van de scheids er verder niet toe gedaan. Jammer!

JAVDO