De oprichting van R.V. & A.V. HWD

Op 29 november 1929 werd vv HWD door een aantal jonge inwoners van het witte dorp, van amper 19 jaar, opgericht. Bij vv HWD werd 1 januari 1930 aangehouden als de officiële oprichtingsdatum. De contributie bedroeg 25 cent per week en voor (de vele) werklozen 10 cent.



vv HWD huurde een veld huurde op Vreelust en de eerste bal werd tweedehands gekocht voor 3 guldens en 50 centen, daarbij kreeg men een voetbalpomp en een rijgpen cadeau. In 1934 werd de eerste wedstrijd gespeeld op het eigen terrein tegen RFC. De brandbommen in de oorlog verwoestten dat veld. In de oorlog had vv HWD het moeilijk, Maar na de oorlog krabbelde vv HWD weer op, eerst op de Abraham van Stolkweg en later in de Spaanse Polder. De atletiektak die verwijst naar de letter A. van de officiële tenaamstelling R.V. & A.V. H.W.D. kwam nooit van de grond..

HWD heeft 3 ere voorzitters voorgebracht; Harpers, Steenbergen en Joop Wijnholds.

Bram Heuseveldt, mede oprichter van vv HWD sprak in 1980 bij het 50 jarig jubileum na het lezen van het jubileum boek de historische woorden; De lezer zal zich afvragen. Al die namen, wie zijn dat?. Daar heb ik nog nooit van gehoord.

Toch waren het juist die mensen geweest die ervoor hebben zorggedragen, samen met honderden andere vrijwilligers dat vv HWD nog vele jaren kon blijven bestaan. Bram sprak de hoop uit met de profetische woorden; dat vv HWD in de toekomst een nog hogere plaats gaat innemen in de sportwereld en dat met de tegenwoordige generatie jongeren.

Sportieve resultaten op het veld
Het tenue bestond in 1930 uit een wit shirt met verticale rode baan (Ajax shirt), een witte broek en rood wit gestreepte kousen (Sparta). In 1932/1933 werd het vv HWD tenue gewijzigd; witte shirts, witte broeken en rode kousen. Thuiswedstrijden werden gespeeld op het complex Vreelust. Ook clubs als Rotterdam en de De Leeuw Van Spangen = D.L.V.S., U.S.C. en E.D.S. speelden daar.



Op 4 april 1934 speelde men tegen R.F.C. de openingswedstrijd op het veld aan de Laanslootseweg. Toegang bij wedstrijden op zondag bij HWD 1 bedroeg 12 cent. Werklozen betaalden 6 cent.

In 1934/1935 werd  vv HWD kampioen ten koste van o.a. Oud Beijerland, DEH en Slikkerveer.. In 1936 was er al een officieel jeugdelftal ingeschreven bij de R.V.B.

Dirk Groen was worstelkampioen van Zuid Holland en tot dan niet alleen aanvoerder van vv HWD 1, maar ook trainer. Hij werd opgevolgd door een echte trainer, Toon van den Ende. Ook speelde Dirk net als Adrie Moerkerken, Jaap Kloot, Arie Siep in het Rotterdams elftal.

In 1936/1937 werd vv HWD tweede na Dindua, maar voor Germinal, H.O.V. en Numansdorp. weer 2e.

Het seizoen 1939/1940 werd niet uitgespeeld, omdat de 2e wereldoorlog uitbrak. Door de goede band met de KNVB werd een hele competitie overgeslagen zonder te degraderen. Omdat het veld was getroffen door de bommen werd er gespeeld aan de Abraham van Stolkweg, maar in 1947-1948 verhuisde men weer naar het complex Vreelust.

Kampioen in 1949/1950 in een competitie met Schiebroek, Noorderkwartier, Demos en Steeds Hooger.

In 1950/1951 kampioen en promotie in plaats van D.H.S., Wico en VVOH.

In 1953/1954 verhuisde vv HWD naar de Spaanse Polder.

In 1954/1955 miste HWD de promotie naar de derde klas op 1 punt. Een aantal spelers verlaten de vereniging.

In 1958/1959 volgde zelfs degradatie, terug naar de R.V.B. Het complex in de Spaanse Polder, wat werd gedeeld met EDS en korfbalclub Spangen, werd ingekrompen en vv  HWD verhuisde weer naar de Abraham van Stolkweg.



Als op de Overschiese vuilnisbelt, twee voetbalvelden en twee kleedkamers worden aangelegd, likt vv HWD zijn wonden en gaan de schouders eronder. Weliswaar volgt in 1966/1967 zelfs de degradatie naar de kelder van het amateurvoetbal de 3e klas RVB, maar vv HWD maakt goed gebruik van het feit, dat Overschie een wijk is waar een behoefte is aan een sportieve maar zeker ook een gezellige voetbalclub voor jong en oud.

vv HWD groeit en groeit, niet alleen jeugdspelers maar zeker ook senioren. In de jaren van voorspoed die volgen heeft vv HWD op zijn hoogtepunt zelfs 10 senior elftallen en 2 damesteams op de zondag spelen.



In 1969/1970, 1974/1975 kampioen. In 1977/1978 lukt het vv HWD 1 voorgoed afscheid te nemen van de RVB. En nu ruim 30 jaar verder, bleken we nog 3 keer te promoveren. Twee keer volgde het jaar daarop de degradatie terug naar de vierde klas. Na 3 jaar in de derde klas degradeerde vv HWD het afgelopen seizoen en ligt een sportieve uitdaging voor de huidige spelersgroep te proberen verblijf in de vierde klas veilig te stellen of waar mogelijk te stunten te weten promotie naar de derde en zelfs een droom te realiseren, promotie naar de tweede klas KNVB.

Andere opvallende anekdotes in de periode 1945 - 1980
Bas van Rixoort
Hij deed wel eens iets wat volgens de scheidsrechter niet door de beugel kon en toen hij één van hen eens met de grensrechtervlag over zijn bolletje aaide, heeft hem dat 6 weken schorsing opgeleverd.

Toen hij later deze man weer eens op het voetbalveld ontmoette en hem tijdens de wedstrijdheel vriendelijk een pilsje aanbood, werd hem dat niet in dank afgenomen, want dat leverde hem weer 6 wedstrijden op “wegens poging tot omkopen”.

Het gebeurde in de loop de jaren wel meer, dat een speler van vv HWD. moeilijkheden had met een Bertus Leeflang. In een uitwedstrijd kreeg Bertus verschil van mening met de scheidsrechter. Dat liep zo hoog op, dat deze hem toevoegde: “Ga jij je stropdas maar omdoen”. Hij verdween van het veld, richting kleedkamer maar kwam even later terug met een stropdas op zijn shirt. Hij vervoegde zich bij de scheidsrechter met de woorden: “Is het zo goed?”. Deze man had gelukkig gevoel voor humor en liet hem weer meespelen.

Dat het ook wel eens uit de hand liep bij voetbalwedstrijden, bewijst de volgende anekdote:
Lou Gerlah
In 1951 was een scheidsrechter die de gekste beslissingen nam. Een glaszuiver doelpunt werd afgekeurd en een bal die onze keeper Gerlah er uithield werd goedgekeurd. Na de zoveelste tik sprong het licht op rood. Het werd een complete veldslag. Met wandelstokken (toen nog veel in gebruik) werd er om de oren geslagen.

Er strompelde zelfs een toeschouwer met een gipsbeen het veld op en begon met z’n krukken te slaan. Een van de gebroeders Dijksma was met een grote hond aanwezig en die liet hij toen maar los om de boel uit elkaar te jagen. Het was jammer dat hij juist een H.W.DDT.-er, n.l. Dingeman Meiboom, in zijn been beet. Uiteindelijk moest de marechaussee eraan te pas komen om de zaak te redden.

vv HWD complex
vv HWD heeft de laatste jaren in War Stuifzand iemand die al weer heel wat jaren het onderhoud van de velden en de kleedkamers verzorgt. Natuurlijk was zijn leermeester Cees van Rijswijk. Het kunstgrasveld draagt zijn naam.

Het veld in de Spaanse polder vanaf 1954/1955 onderhouden was niet eenvoudig, zwaar en er was nauwelijks geld. Maaien met een handmachine. Een rol werd achter een auto gebonden en zo werd het veld gerold. Kalk was gratis maar het vervoer naar het veld ging niet altijd van een leien dakje.

De verlichting in de Spaanse polder bestond uit petroleumkousjes op het plein van zo’n drie meter. De palen moesten voor iedere training in de grond worden gezet. Vanaf 1954 tot 1964 had vv HWD een keldertje in de Nicolaas Beetstraat. De huur was hfl 7.50.

In 1964/1965 stond op het vv HWD complex slechts een noodkeet, onderverdeeld in twee kleedhokjes en een scheidsrechtersplekje, waar ook nog allerlei consumptie artikelen, zoals roze koeken aan de man werden gebracht.

In 1967 werd het eerste gedeelte van de houten kantine geplaatst. Een jaar later gevolgd door kleedkamers en een bestuurskamer. De toegang naar vv HWD vanaf flat Gelderland was slechts bereikbaar via een loopplank die over een sloot en zand lagen.

Trainers in vroegere tijden nemen een speciaal plekje in de geschiedenis van vv HWD in, zoals de heren Geneugelijk, Toon v.d. Ende, Doornheim (1948), Penning, Ton Smit (1951) C. de Han (1954) v.d. Oever, Gerrit Batsleer(3x), Staringh, Willem de Bruijn, Cees den Hollander, Rinus de Jong, Arts, Cees Kerkhof en Bram van Rij.

Zes jaar nadat het clubblad was gestopt, met o.a. de redacteuren W. Steenbergen en D. de Keijzer werd in 1970 opnieuw gestart met de uitgave van het clubblad van vv HWD. In 1973 werd Toon Eijer eindredacteur. Alweer een hele lange tijd wordt die taak nu verricht door zijn jongste zoon Paul.

Lagere elftallen en de 3e helft
De Smitjes, een vriendenploeg met drie broers Smit in hun midden, later bij VVK actief.

Het Saturnus elftal, een ploeg die overkwam omdat hun vereniging ter ziele was gegaan. Hoewel de leeftijd, het gewicht en het alcoholgebruik heel hoog was, lukte het hen twee keer kampioen te worden.

Het studentenelftal met Dick Sikkelerus vaak op de bank, werd ook regelmatig kampioen.

Het Heuseveldt team, onder leiding van Bram Heuseveldt en spelers als Stoffel Heuseveldt, Billy Beekman, Dik Verboort en Jan Mietes was een zeer succesvol team met spelers die hun wieg in het witte dorp hadden staan.

Het team van leider Bas van Rixoort met veel oud eerste elftal spelers van vv  HWD in hun midden blonk niet alleen uit op het veld maar gingen ook weekendjes weg met vrouwen en kinderen in hun kielzog.

1977 Koos Tombroek, grote inspirator bij vele feestelijkheden organiseert een viswedstrijd.. Het is vaak feest in de kantine. Er is echter ook een keerzijde aan de medaille, de muziekinstallatie wordt drie keer gestolen. Ondanks dat er nachten wordt gewaakt om de inbrekers op heterdaad te betrappen, lukt dat niet. De waakhond Zorro heeft meer succes. Helaas is het beest wat vals en moet er na verloop van tijd afscheid van hem worden genomen.

vv HWD jeugd
1936/1937 - Het eerste jeugd elftal is het b-elftal
1953/1954 - vv HWD heeft een A- en een C- elftal
1956 - vv HWD A gaat als eerste jeugdelftal naar het buitenland naar T.U.S. Bremen
1957 - Danny de Otter en Georges Remeeus worden lid van de vv HWD jeugd
1960/1961 - vv HWD heeft 1 A, 2 B, 2C en een pupillen elftal
1962 - vv HWD A en B spelen in Heimbach (Duitsland) tegen Sheffield Wedneday
1963 - vv HWD heeft nog slecht 1 B en 2 C elftallen
1964 - Dingeman Meiboom, Ties van Duppen sr. en Nol Klein vormen het juniorbestuur en vv HWD speelt nog aan de Abraham van Stolkweg
Eind 1964 - Verhuizing naar de Taludweg in Overschie. Nog slechts 19 jeugdleden. Aad de Nooijer gaat zich met veel succes inzetten voor de jeugd. Nol Klein start samen met de Overschiese vaders Eijer en Kemna een succesvolle ledenwerfactie met strooibiljetten en krantenberichten.
1968 - vv HWD jeugd gaat naar v.v. Victoria in Hilversum
1969 - vv HWD jeugd vertrekt met 3 bussen naar jeugdtoernooi in Terneuzen
1974 - 1975 - heeft vv HWD 2 A, 3 B en 3 C elftallen en 4 kampioenen

Jeugdvoorzitters in de jaren 1970 waren Ton van Gelderen en Leo Tinge

1980 - Het 50 jarig jubileum
In 1978 kreeg Fred Rotmeijer van zijn mede bestuursleden de ondankbare taak om een jubileumcommissie samen te stellen. Hij slaagde daar prima in. Omdat door de nieuwbouwplannen geen geld beschikbaar was, werd afgesproken dat de kosten van de jubileumviering gedekt zouden moeten worden uit baten van verschillende te organiseren activiteiten.

Op 27 april 1979 was er een reünie van oud-leden van vv HWD. Op 4 september 1979 was er een wedstrijd tussen de Randstadedities en de winkeliers.
1 januari 1980 - vv HWD bestaat 50 jaar.
9 februari 1980 - Jubileum carnaval Prins Carnaval; Rinus de Jong.
14 maart 1980 - Eerste paal geslagen nieuwe kantine aansluitend natuurlijk een feestavond .
9 mei 1980 - Opbouw feesttent, plek voor 1500 personen
13 mei 1980 - Wedstrijd Radio en TV bekendheden tegen Overschiese winkeliers. Aftrap Stanley Brard, spelers o.a Oscar Harris en Jack van Gelder Avro’s Toppop in de feesttent. Frank van der Mast d.j.
17 mei 1980 - vv HWD - Oud internationals

De periode 1980 - 2005
In het jubileumboek uitgegeven in 2005, nog steeds te koop voor slechts € 5,00, staat de geschiedenis van vv HWD beschreven. Wie meer wil weten kan het boek lezen al is het wellicht nog veel leuker verhalen en anekdotes op te halen met de 1 of meer bekende ouwetjes van vv HWD.

Opa Hans van Luijpen